พันธ์พิมพ์และน้องสาวได้คอยให้ความช่วยเหลือลูก 2 คนของแม่บ้านของเรา ("นาง") ลูกสาวคนโตอยู่ ม.1 ลูกชายคนเล็กอยู่ ป.4 ที่เรียนอยู่ที่จังหวัดยโสธร ในด้านเงินค่าชุดนักเรียน ค่าถุงเท้า รองเท้า และค่าเครื่องเขียนอื่นๆ เป็นประจำทุกเทอม
หลังจากที่ได้เริ่มโครงการนี้ขึ้น พันธ์พิมพ์จึงได้นึกถึงโรงเรียนของหนู 2 คนนี่ เพราะจังหวัดยโสธรและมหาสารคามไม่น่าจะแตกต่างกันมาก
นางบอกว่า โรงเรียนประถมในหมู่บ้าน รับผิดชอบนักเรียนจาก 4 หมู่บ้านในบริเวณใกล้เคียง นั่นคือสาเหตุที่มีนักเรียนราว 130 คนเศษ
ปกติทุกปี ช่วงสงกรานต์ นาง สามี และพรรคพวกเพื่อนฝูง จะรวมกันทำผ้่าป่าการกุศล เพื่อซื้อข้าวของเครื่องใช้ให้แก่โรงเรียน เช่น ในปีนี้ จะทำการซื้อ จาน ถ้วยชาม ช้อนส้อม แก้วน้ำ และสิ่งของอื่นๆ ที่นักเรียนต้องการ ไปให้ คณะของนางไม่ได้มอบเงินให้ไว้กับบุคคลใดเป็นพิเศษ
พันธ์พิมพ์จึงบอกนางเกี่ยวกับโครงการนี้ เพื่อที่จะดูว่าความต้องการของโรงเรียนบ้านดงสำราญนี้ จะต่างจากโรงเรียนบ้านโนนสำราญแห่งจังหวัดมหาสารคามหรือไม่ นางบอกว่า โรงเรียนบ้านดงสำราญน่าจะอยู่ในสภาพการณ์ที่ดีกว่า อย่างไรก็ตาม พันธ์พิมพ์ไม่สามารถจะบอกได้หากไม่มีข้อมูลอื่นเพิ่มเติม
พันธ์พิมพ์คิดว่าจะร่วมสมทบด้วยการไปซื้อสมุด ดินสอ จากห้างขายส่ง ให้ไปด้วยเป็นการส่วนตัวก่อน
พันธ์พิมพ์จึงบอกให้นางหาข้อมูลเกี่ยวกับโรงเรียน และถ่ายรูปนักเรียน ตลอดจนสภาพของโรงเรียนและห้องเรียนมาให้
โครงการหนังสือเรียนของหนูอาจจะจัดส่งหนังสืออ่าน สำหรับเข้าห้องสมุดของโรงเรียนบ้านดงสำราญ
